سمانه محمدنژاد

 

سالهاست
پشت این پنجره ایستاده ام و
به زمانی که تو خواهی آمد
و مرا با همه ی خاطره ها خواهی برد، می نگرم ...
خانه ای نیست مرا در دل این خفته زمین
تو کجا در پی من میگردی ؟
من خودم خانه خراباتی این معجزه ام
برسان لحظه ی دیدار مرا ، یاری کن
که من از گرد زمین فاصله را میخواهم
خانه آنجاست که من میبینم
نه که هر منتظری ‌....

✍ سمانه محمدنژاد